Sprzedaż starych samochodów
Kupowanie samochodów wciąż cieszy się największą popularnością wśród pasjonatów motoryzacji. Najczęściej sięgają oni po nowe samochody z uwagi na to, że posiadają największą pewność, że nowe samochody będą sprawnie działały. Jednak wiele osób sięga także po starsze samochody. Dotyczy to także bardziej zabytkowych samochodów, które trzeba dobrze przygotować przed ponownym ich użyciem. Takie samochody mogą stać prawdziwą dumą pasjonata motoryzacji, który chce czymś odznaczać się pośród innych użytkowników dróg. W razie ograniczonej ilości środków finansowych można sięgnąć po samochód używany. Tego typu samochód, jeżeli nie jest za bardzo zniszczony, na pewno może służyć swojemu nowemu właścicielowi przez kilka lat.
Nadwozie samonośne
Nadwozie samonośne (z fr. monocoque) ? rodzaj nadwozia, gdzie elementem nośnym jest samo pudło będące belką nośną, dzięki czemu wyeliminowano podział na podwozie ramowe oraz karoserię nieniosącą na nim osadzoną (np. samochody ciężarowe).
Stosowanie nadwozi samonośnych spowodowało bardzo znaczny spadek masy pojazdów oraz ich wytrzymałości zderzeniowej. Pośrednią konstrukcją jest nadwozie półniosące, gdzie karoseria jest przykręcana na sztywno do lekkiej ramy.
Budowa
Nadwozie samonośne składa się z:
płyty podłogowej (w samochodach osobowych i autobusach niskopodłogowych)
kratownicy (w autobusach dalekobieżnych) lub ostoi (w konstrukcjach kolejowych)
struktury nośnej nadwozia (słupki boczne, wzmocnienia dachowe itp.)
Zastosowanie
Nadwozie samonośne najczęściej jest stosowane w konstrukcjach pojazdów. Pierwszym samochodem z nadwoziem samonośnym była Lancia Lambda, następnie powstały nadwozia trolejbusowe Vetra, furgonów Chenard&Walcker i autobusowe, gdzie pierwszy był w 1942 r. Chausson, którego nadwozie było także stosowane jako trolejbusowe.
Pierwsze polskie konstrukcje samonośne pochodzą z lat pięćdziesiątych XX wieku i są to: Mikrus MR-300 w zakresie samochodów osobowych, i San H01 w dziedzinie autobusów, jednak oba pojazdy nie odegrały znaczącej roli w polskiej motoryzacji.
Rozwój nadwozi samonośnych doprowadził m.in. do powstania autobusów i tramwajów niskopodłogowych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nadwozie_samono%C5%9Bne
Ściśliwość płynu hamulcowego
Lepkość
Zmiana lepkości płynu hamulcowego pod wpływem różnic temperatury powinna być jak najmniejsza, aby hamulce mogły niezawodnie działać w szerokim zakresie temperatur (od -40 °C do +100 °C). W przypadku układów hamulcowych z ABS zachowanie możliwie małej lepkości w niskich temperaturach jest szczególnie ważne.
Ściśliwość
Ściśliwość płynu hamulcowego powinna być mała i możliwie niezależna od temperatury.
Ochrona przed korozją
Według normy FMVSS 116 płyny hamulcowe nie powinny oddziaływać korozyjnie na metale stosowane w układach hamulcowych. W celu uzyskania wymaganych własności antykorozyjnych płynu stosuje się odpowiednie dodatki.
Wszystkie płyny hamulcowe z wyjątkiem DOT5, którego głównym składnikiem są silikony, działają agresywnie na skórę i powłokę lakierową samochodu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/P%C5%82yn_hamulcowy